Bu yazı, Asuman Susam’ın Açıklığa Doğru adlı eleştiri kitabını, okuma ediminin bireysel ve toplumsal dönüşümdeki rolü çerçevesinde ele alır. Postyapısalcı kuramların izinden giderek Susam’ın metinlerle kurduğu ilişkiyi, minör edebiyat, marjinal sesler, cinsiyet ve toplumsal cinsiyet bağlamında çözümler. Kitap üç bölümde şiir, roman, öykü ve deneme türlerine odaklanırken, ele aldığı eserler üzerinden edebiyat tarihinde kanonik olanın dışında kalanların görünür kılınmasını amaçlar. Bu bağlamda Susam’ın okuma deneyimi, hem kendinden çıkma hem de açıklığa doğru açılma olarak iki yönlü bir dönüşüm önerir.
