Rethinking the Boundaries of the “Green Literature Canon” in Turkey through Literary Studies

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10990826

Keywords:

Ecocriticism, eco-literature, green literature canon, literary history

Abstract

Ecocriticism remains current at a time when global warming and environmental policies are being discussed. In recent years, the number of literary studies approaching Turkish literature with an ecocritical perspective has increased. Through these literary studies, it is possible to interpret the characteristics of the "green literature canon". Along with the ecological context of literary texts, the way researchers perceive ecocriticism is also decisive in the quality of this canon. Nature is not just a place, like a painting approaching the imagination of a pristine paradise. The aspect that has been changed and destroyed by human hands after industrialization cannot be ignored anymore. This situation has led to the necessity of distinguishing between pastoral and eco-literature. The use of non-human creatures and nature as metaphors to describe only human emotions in a human-made text is also one of the issues addressed by ecocriticism. The issue of representation regarding the exploitation of animals has been evaluated on a large scale through discussions involving animal studies. In studies of world literature, eco-literature focuses on content approaching a post-humanist understanding. Accordingly, although eco-literature includes criticism of humans' destruction of nature and domination of other living creatures, it attaches importance to the integration of humans with other living beings by getting rid of their savior subject position. An integrative aesthetic language is required in which anthropocentrism cannot be overcome and post-humanist values are adopted instead of a language construction based on binary oppositions. There is no post-humanist consensus in the studies on works that can be considered as ecoliterature in Turkish. Traces of anthropocentrism can be seen in the content of some works that are highlighted with their ecocritical aspect. In this study, studies on ecocritical Turkish literature will be discussed. Through literary studies, the criteria by which the distinctive aspects of the meanings attributed to green literature are constructed will be analyzed.

References

Altuğ, Fatih. “Deniz Gezgin’in Ağları: Ahraz ve YerKuşAğı’nda İnsandan Gayrısı.” Ecinniler 3 (Mayıs-Haziran 2020): 28-33.

Arnold, Jean, Lawrence Buell, Michael P. Cohen, Terrell Dixon, Elizabeth Dodd, Simon C.

Estok, Ursula K. Heise, et al. “Forum on Literatures of the Environment.” PMLA/Publications of the Modern Language Association of America 114, no. 5 (1999): 1089–1104. https://doi.org/10.2307/463468.

Bate, Jonathan. Romantic Ecology: Wordsworth and the Environmental Tradition. London: Routledge Publishing, 1991.

Bulut, Dilek. “Çevre ve Edebiyat: Yeni Bir Yazın Kuramı Olarak Ekoeleştiri.” Littera 17 (2005): 83-84.

Carson, Rachel. Sessiz Bahar. Çeviren Çağatay Güler. Ankara: Palme Yayınları, 2004.

Crutzen, Paul J. ve Eugene Stoermer, “The Antropocene.” Global Change NewsLetter 41 (2000): 17-18.

Dindar, Gülşah. “Derin Ekoloji Hareketi ve Ekoeleştiri: Bir Garip Orhan Veli.”

Ekoeleştiri: Çevre ve Edebiyat içinde, editör Serpil Oppermann, 59-92. Ankara: Phoenix Yayınevi, 2012.

Doğan, Süreyya. “Ekoeleştiri ve Buket Uzuner’in Romanları.” Kesit Akademi Dergisi 11 (Aralık 2017): 673-692.

Ergin, Meliz ve Özen Nergis Dolcerocca. “Edebiyatta Ekoeleştirel Yaklaşımlar: Ekoşiir ve Elif Sofya.” Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 36 (2016): 304-305.

Garrard, Greg. Ekoeleştiri: Ekoloji ve Çevre Üzerine Kültürel Tartışmalar. Çeviren Ertuğrul Genç. İstanbul: Kolektif Yayınevi, 2016.

Glotfelty, Cheryll ve Harold Fromm. The Ecocriticism Reader: Landmarks in Literary Ecology. Athens: The University of Georgia Press, 1996.

Gündoğan İbrişim, Deniz. “Lüferin Sızısı, İncirin Kederi: Sema Kaygusuz Metinlerinde Eko-Hikâye Anlatıcılığı, Ekolojik Keder ve Yas Üzerine Düşünceler.” Ecinniler 3, (Mayıs-Haziran 2020): 34-41.

Hamzaçebi, Ezgi. “İnsan Olmayanın Edebî Temsili: Yere Düşen Dualar ve Yeryüzü Hâlleri’ne Ekoeleştirel Bir Yaklaşım.” Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, 2017.

Hamzaçebi, Ezgi. “Hayatın Gailesi, Edebiyatın Mucizesi.” Ecinniler 3 (Mayıs-Haziran 2020): 21.

Halikarnas Balıkçısı, Aganta Burina Burinata. İstanbul: Bilgi Yayınevi, 1997.

Hazer, Gülsemin. “Doğa Şiirinden Eko-Şiire: Şiirde Ekolojik İçerik ve Salâh Birsel’in Bir Şiiri Üzerine Çözümleme.” TÜRÜK: Uluslararası Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi 26 (2021): 27-46.

Heise, Ursula K. “Science and Ecocriticism.” American Book Review 18.5 (July-August 1997): 4.

Kanık, Orhan Veli. “Hürriyete Doğru.” Bütün Şiirleri içinde, 117. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2010.

Kemal, Yaşar. Deniz Küstü. İstanbul: Adam Yayınevi, 1997.

McHugh, Susan. “Edebiyatta Hayvan Araştırmaları: Bir mi Birden Fazla mı?” Çevirenler Ece Alparslan ve Cevat Sucu. Nesir: Edebiyat Araştırmaları Dergisi 1 (2021): 161-176.

Meeker, Joseph. The Comedy of Survival: Studies in Literary Ecology. Tuscon: Arizona University Publishing, 1997.

Næss, Arne. “Shallow and the Deep, Long-Range Ecology Movement. A Summary.” Inquiry: An Interdisciplinary Journal of Philosophy 16 (1973): 95-100.

Næss, Arne. “Derin Ekolojinin Temelleri.” Derin Ekoloji içinde, derleyen Günseli Tamkoç, 9-17. İzmir: Ege Yayıncılık, 1994.

Oppermann, Serpil. Ekoeleştiri: Çevre ve Edebiyat. Ankara: Phoenix Yayınevi, 2012.

Özdağ, Ufuk. Çevreci Eleştiriye Giriş. Ankara: Ürün Yayınları, 2017.

Rueckert, William. “Literature and Ecology: An Experiment in Ecocriticism.” Iowa Review 9, no.1 (1978): 107-108.

Slovic, Scott. “Letter.” Publication of the Modern Language Association (PMLA) 114, (5) (1999): 1102-1103.

Sofya, Elif. Dik Âlâ. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2014.

Sofya, Elif. “Cin Soruşturma: Ekoloji ve Yazın-Elif Sofya.” Cinayşe 14 (2015): 31.

Thoreau, Henry David. Walden: Ormanda Yaşam. Çeviren Aykut Örküp. İstanbul: Zeplin Yayınevi, 2014.

Tiftik, Sevcan. “Oueeresk Ekoloji Anlatısı: Yüzünde Bir Yer.” K24. Erişim 10 Ocak 2024. https://t24.com.tr/k24/yazi/queeresk-ekoloji-anlatisi-yuzunde-bir-yer,2076.

Uzuner, Buket. İstanbullular. İstanbul: Everest Yayınları, 2007.

Uzuner, Buket. Uyumsuz Defne Kaman’ın Maceraları: Su. İstanbul: Everest Yayınları, 2013.

Ünser, Halil İbrahim. “Derin Ekoloji Akımının Türk Edebiyatına Etkileri.” The Journal of Turkic Language and Literature Surveys (TULLIS) 7, (2) (2022): 127-147.

Yavuz, Menekşe ve Didem Ardalı Büyükarman. “Yaşar Kemal’in Deniz Küstü İsimli Romanına Ekoeleştirel Bir Yaklaşım.” RumeliDE: Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi 21 (2020): 267-279.

Yavuz, Yasin. “Edebiyat ve Ekoeleştiri: Latife Tekin’in Manves City ve Sürüklenme Adlı Romanları.” Edebî Eleştiri Dergisi: Eleştiri Kuramları Özel Sayısı 3/3, (2019): 245-259.

Yeşil, Fatma. “Elif Sofya Şiirinde Ekoeleştirel Tavırlar.” Ecinniler: Ekolojik Edebiyat Mümkün Mü? 3 (Mayıs-Haziran 2020): 68-75.

Published

30.04.2024

How to Cite

Yavuz-Yıldırım, Ayşe Duygu. 2024. “Rethinking the Boundaries of the ‘Green Literature Canon’ in Turkey through Literary Studies”. Nesir: Edebiyat Araştırmaları Dergisi, no. 6 (April):105-24. https://doi.org/10.5281/zenodo.10990826.

Issue

Section

Research Articles