Bu yazıda Saniye Köker’in otobiyografi türünün Batı’da ortaya çıkışını ve tarihsel gelişimini ele alan Otobiyografinin Biyografisi adlı kitabı değerlendirilmiştir. Otobiyografinin kökenlerini “kendilik” ve “benlik” kavramlarının felsefi gelişimiyle açıklayan çalışmada, tür etrafında gelişen teorik tartışmalara, otobiyografinin Batılı yazar ve teorisyenlerce ele alınış biçimlerine yer verilmiştir. Aynı zamanda türün Batı edebiyatındaki ilk örnekleri üzerinde durulmuştur. Bu değerlendirmede kitabın son bölümünden yola çıkılarak edebiyatta “ben” dilinin inşasında ve bireyselliğin sunumunda önemli rol oynayan itiraf ve günah çıkarma kültürüyle kurmaca arasındaki ilişkiye odaklanılmıştır.
