Bu çalışma, otobiyografi türünü, en alttakileri Dalitlerin oluşturduğu kast temelli bölünmüş Hint toplumu bağlamında ele almaktadır. Çalışma, iki Dalit otobiyografisine odaklanmakta: ilki, Surajpal Chauhan'ın Tiraskrit adlı eseri, ikincisi ise Kausalya Baisantri'nin Dohra Abhishaap adlı eseri. Bölünmüş bir Dalit topluluğu fikri, her ikisi de marjinal Dalit topluluğu içinde kenara itilmiş yaşamları temsil eden bu iki eser bağlamında mercek altına alınıyor. Chauhan'ın anlatısı toplumsal olarak ayrımcılığa uğrayan Dalit topluluğu içindeki kast ayrımını, Baisantri ise Dalit kadınların Hint toplumunda, hatta Dalit topluluğu içinde bile seslerinin duyulmayışını irdelemektedir. Her iki anlatı da Dalit toplumunu ilgilendiren meseleleri dile getirmekte ve böylece marjinal olmaktan çıkıp sosyal ve siyasi olarak bilinçli bir benlik oluşturmaktadır.
