Bu yazı, Nidesh Lawtoo’nun 2022 yılında yayımlanan Homo Mimeticus: A New Theory of Imitation (Homo Mimeticus: Taklidin Yeni Bir Kuramı) adlı kitabının bir değerlendirmesidir. Lawtoo bu eserinde, Platon’dan Baudrillard’a uzanan Batı felsefe geleneğini yeniden ele alarak mimesis kavramına bir “geri dönüş” (re-turn) önerir. Onun temel katkısı, Platon’un döneminden bu yana köklü biçimde değişmiş bir dünyada mimesisi anlamanın yeni, hatta bir bakıma yeniden keşfedilmiş yollarını ortaya koymasıdır. Kitapta kullanılan ve geliştirilen temel kavramlardan bazıları “patho-logy”, “gendered mimesis” (cinsiyetlendirilmiş mimesis), “postcolonial mimesis” (sömürgecilik sonrası mimesis) ve “viral mimesis”tir. Homo Mimeticus, yalnızca felsefe ve sanat disiplinleriyle ilgilenenler için değil, insan düşünce tarihinin seyrine ve biçimlenişine ilgi duyan herkes için geniş bir ilgi alanına hitap eden kapsamlı bir çalışmadır.
