Muteber metin, edebî metinlerin otantik olmayan, sahte, kurgu olarak etiketlenerek mutlak hakikatten yoksunluğunun dile getirildiği bu yüzden de tıpkı inşa edildikleri gibi yapısökümlerinin de mümkün olduğunun öne sürüldüğü bir edebiyat eleştirisi ortamında Hans-Georg Gadamer’in edebî metinlerin yakasına taktığı bir ayrıcalık rozeti, onur nişanıdır. Gadamer, edebî ya da poetik metinler diye atıfta bulunduğu bu metinleri, tam da dokularının hakiki yapısından, iç içe geçmiş/sökülemez iplik örgülerinden dolayı muteber metinler olarak adlandırır.
