Distopik Yönelimler: Hareket ve Sükûnet Oranlarında Bozulmalar

Özet

Özellikle II. Dünya Savaşı sonrasında ütopyalarla değil de distopyalar üzerinden düşünmeye açık bir kültür, sanat ve düşünce dünyası ortaya çıkar. Felsefe gibi edebiyat, resim ve sinema eserleri distopik dağılmayı, bozulmayı anlatmaya çalışır. Savaş yılları bu dağınıklığı ve iflası görünür kılsa da, distopik meyil her zaman varlığını duyurmuştur. Distopyalar özellikle yeryüzünün sınırlı tabiatına dair bir farkındalık içerisinden düşünmeye imkân sağlar. Distopik anlatılar, İnsani eylemlerin ütopik arayışlarına karşın ütopik istencin zemininde ve uygulama alanında yer alan yerkürenin karşılaştırılamayacak kadar sınırlı olduğunu bize hatırlatır. En azından bir felaket ertesi tablo tasvir edilir ve modernliği önceleyen Barok sonsuzluk ülküsünün sonuçları ifadesini bulur. Distopyalar bir meta öğreti teklif etmeden mevcut yaşam tarzı ve varlık anlayışının nedenlerini ve sonuçlarını bir semptom gibi anlatır. Oysa ütopyalar içerisinden düşünenler yeryüzünü yeniden kolonileştirmeye dönük farklı öneriler sunarlar. Fakat derin ekolojik sorunların ortasında yeryüzündeki bu dağınıklığı toplamaya dönük ütopik önerilerle bu çabanın muhtemel sonuçları hakkında farkında olmayı sürdürmek için distopyalar da birer felaket belirtisi gibi anlatılmalıdır.